Heerlijke anekdote over Johan Derksen in peuterspeelzaal: ‘Toen kwam ik niet meer bij!’

In de Blessuretijd van de podcast KieftJansenEgmondGijp krijgen Wim Kieft, Rob Jansen, Michel van Egmond en René van der Gijp van een luisteraar de vraag wat hun grappigste moment samen met Johan Derksen is.

René begint: “Ik moet heel eerlijk zeggen, Michel: ik heb af en toe wel dat ik gewoon moet lachen als ik terugrijd. Laatst vroeg Wilfred aan de generaal (Pieter Cobelens, red.): Zou jij niet een keer mee willen doen aan The Masked Singer? En Johan zei: Maar dan ga je wel in een nijlpaardenpak, toch? Toen moest ik zó lachen. En hij is dan snel, hè?!”

Michel van Egmond vertelt: “Waar ik aan moet denken: toen ik een boek over hem schreef, besloten we naar zijn ouderlijk huis te gaan in Heteren, waar hij niet zo’n leuke tijd heeft gehad. We kwamen daar aan en toen was het huis leeg en op slot. Er waren bouwvakkers bezig ofzo, maar die waren er even niet en de deur was op slot. Ik zag aan Johan dat hij best wel opgelucht was. Dat hij dacht van: dan hoeven we daar tenminste niet naar binnen. Maar ik zei: we zijn helemaal hierheen gereden, laten we even kijken of we toch niet binnen kunnen komen.”

“En toen was er daarnaast een peuterspeelzaal,” vervolgt de auteur. “Daar zaten honderd van die kleutertjes. En toen zei Johan: Ik zal daar wel even vragen of zij weten waar die bouwvakkers zijn. En die Johan loopt dus, met mij achter hem aan, met een brandende sigaar het kinderdagverblijf in. Toen dacht ik al: dit is ongetwijfeld de enige man die met een brandende sigaar een kinderdagverblijf binnenloopt. Er stond een vrouw bij een hekje. En het eerste wat hij zei, terwijl hij naar mij wees, was: Ik kom hem even afleveren, hij is al zindelijk. Toen moest ik enorm lachen.”

“Toen gingen we een beetje praten en toen begon er een jongetje te huilen op de achtergrond. Toen zei hij opeens tijdens het roken: heeft u niet een heel klein hamertje waarmee u dat jongetje een heel klein klapje op z’n kop kan geven? Toen kwam ik niet meer bij,” besluit Michel van Egmond.

Ook Wim Kieft heeft “talloze” leuke dingen meegemaakt met Johan. “De grappen die hij over z’n vrouw maakt, vind ik ook briljant. Hij vertelde een keer dat hij thuiskwam en dat er klompen voor de deur stonden. Die waren dan van een boer die daar in de buurt woonde. Toen zei Johan: Liever hij dan ik!” “Ja, dat is heel goed,” reageert René lachend.”