Catherine Keyl en Jan Slagter belanden in grote tv-ruzie: ‘Je lóóg!’

Catherine Keyl en Jan Slagter kónden elkaar al niet luchten of zien, maar de afgelopen periode hebben ze wel héél fel naar elkaar zitten uithalen in de media. Lang verhaal kort: Catherine heeft zijn Omroep MAX ooit grootgemaakt met haar talkshow, maar de druk was te hoog waardoor ze waterige diarree-aanvallen kreeg, waarna hij haar keihard liet vallen.

Diarree door Jan

Die klacht van werkstress had Jan natuurlijk serieus kunnen nemen, maar hij was zwaar op zijn teentjes getrapt en ging niet in op haar voorstel voor een ietwat lagere uitzendfrequentie. De omroepbaas verving haar keihard door Loretta Schrijver. “Het programma is met haar echt veel gezelliger!”, sneerde hij daarna héél vals.

Het zat Jan heel hoog, want Catherine werd in de jaren daarna vaak door hem afgekraakt. Klein probleempje: twee jaar later vertrok ook Loretta, maar zij was wél te laat en kreeg een burn-out. Ook al ongeschikt, concludeerde Jan: “Loretta kan zo’n show gewoon niet dragen. Daar heeft ze de persoonlijkheid en vaardigheden niet voor.”

Opgelaaid

De laatste tijd is hun ruzie opgelaaid omdat Jan in de radioshow van Wilfred Genee weer allemaal gemene dingen heeft gezegd over Catherine, bijvoorbeeld dat hij nooit meer een voorstel van haar heeft gezien en dat ook niemand anders haar wilde hebben. Zó onnodig allemaal en volgens haar bevatte zijn rant bovendien meerdere leugens.

Renze Klamer ruikt sensatie en heeft de twee gisterenavond tegenover elkaar gezet in zijn talkshow — heerlijk. Kennelijk wisten ze van elkaar niet dat ze aan tafel zouden zitten. “Nu wil ik geen relletje starten ofzo, maar ik heb de afgelopen weken een paar nare dingen over jullie samen gelezen. Over Catherine en Jan”, begint de presentator.

Catherine schrikt

Catherine schrikt ervan; die wil helemaal geen ruziemaken op tv. “Jij vindt dat hij liegt en dat hij dingen heeft gezegd die niet kloppen over programma’s bij MAX”, daagt Renze haar uit. Zij daarop: “O. Ja…”

Renze: “Ja, jij zegt: ‘Ik hou ervan als er iets geks gebeurt’, dan kun je het krijgen ook!”

Catherine: “Dan grijp ik m’n kans, dacht jij.”

Renze: “Waar zit dat precies?”

Catherine: “Ja, ik vind eigenlijk niet dat we dat…”

Jan: “Nou, ik wil het rustig zeggen hoor… Ik wist helemaal niet van het bestaan af dat wij iets hadden tegen elkaar…”

Drie leugens

Catherine sluit zich daarbij aan. “Ik ook niet trouwens…”

Onzin, werpt Jan tegen. “Ja, maar jij zei: ‘Jan Slagter loopt me te bashen’, dat had je ergens gezegd. Toen dacht ik: ó?! Wat ik me kan herinneren… De laatste keer dat wij elkaar echt gesproken hebben was bij Rust Wat, in een restaurant.”

Catherine: “Dat is heel lang geleden. Ja, maar daar gaat het helemaal niet over… Het gaat erom…”

Jan: “Ja, maar dat is mijn beleving…”

Catherine: “Ja, maar jij zat bij Wilfred Genee en je zei daar gewoon drie dingen over mij die alle drie gelogen waren. Daar had ik een beetje moeite mee.”

‘Zelf weggegaan!’

Jan wil dat Catherine het opnoemt. “Wat dan?”

Catherine: “Dat ik nooit met een programmavoorstel was gekomen… Wilfred vroeg waarom ik niet meer bij MAX werkte…”

Jan: “Omdat je zelf bent weggegaan!”

Catherine: “Ja, dat is niet waar. Ik heb gezegd: ‘Ik wil niet meer dagelijks’, want ik had toen last van mijn gezondheid, maar ik wou best nog eens af en toe een programma doen, en toen heb je gezegd: ‘Kom maar met een voorstel.’ Toen heb ik je drie keer geappt, je hebt nóóit gereageerd en dan zeg je gewoon: ‘Ze is nooit met een voorstel gekomen.’”

“Dat vind ik gewoon niet oké.”

Niet herinneren

Jan doet dan net alsof hij het niet weet. “Nou, ik kon het me niet herinneren.”

Catherine (78) tegen de acht jaar jongere Jan: “Ja, dat heb je wel eens als je wat ouder wordt.”

Jan: “Ja, dat is inderdaad zo, ja. Dat heb ik. Misschien ga je dat ook nog wel eens krijgen dat je het even niet meer weet. Het kan gebeuren.”

Renze: “Dat heb je dus gezegd en het is niet waar.”

Jan: “Ja, weet je, ik kan mij dat niet herinneren.”

Catherine: “Ja, maar dat zeg je dan wel even in zo’n uitzending.”

Vacature

Jan blijft halsstarrig. “Ja, maar als ik het me niet kan herinneren, ga ik niet zeggen dat het wel zo is. Dat is één. Twee: als wij echt een vacature hebben, Catherine… Je kunt zeggen: ‘Ik wil nog wel een programmaatje maken’, maar dan moet er ook wel iets zijn.”

Catherine: “Ja, maar dat is al helemaal voorbij.”

Jan: “Ja, maar daar had je het wel over.”

Catherine: “Nou ja… Laten we er ook over ophouden.”

Jan: “Ieder programmavoorstel is welkom, ik heb niks tegen jou, je bent belangrijk geweest voor MAX, dat heb ik ook in interviews gezegd, van: MAX & Catherine, dat dat een heel belangrijke start was voor de start van Omroep MAX, dus die credits heb ik je gegeven, die geef ik je nogmaals, maar ik kan me niet herinneren dat wij echt iets hadden en dat bashen… Oké.”

‘Door Wilfred!’

Catherine ontkent dat ze al langere tijd boos is op Jan. “Dat kwam alleen door die uitzending van Wilfred Genee, verder nergens.”

Jan: “Ja, maar dat is Wilfred. Dat is Genee, joh.”

Catherine fel: “Nee, jij zei dat! Wilfred is oké hoor!”

Jan: “Ja, maar ik kan het me niet herinneren.”

Renze: “Als jij zegt: ‘Ik heb nooit iets van d’r gehoord’, en dat heeft ze wel gedaan, dan kun je toch op z’n minst even sorry zeggen?”

Catherine: “Ja! Dat lijkt me ook.”

Geen sorry

Dat gaat Jan nog iets te ver. “Ja, maar dat… Als dat zo is… Ik heb m’n appjes nagekeken…”

Catherine wegwuivend: “Ja, dat zei je.”

Jan: “We hebben nog appcontact gehad onlangs. Jij doet nu: pff, maar hij (Renze, red.) begint erover, hè?”

Catherine: “Ja, ik niet!”

Renze lachend: “Ja, jullie zeiden: ‘Ik hou van voorspelbare televisie!’ Dan vraag je erom!”

Jan tegen Catherine: “No hard feelings.“

Zij besluit: “Nee.”