Sylvana Simons klaagt op tv over VI, zwijgt over Brandsteder-bash
Sylvana Simons mag aan tafel bij Sophie Hilbrand uitgebreid klagen over de vele scheldpartijen aan haar adres, maar haar eigen ranzige Ron Brandsteder-bash? Die blijft dan weer onbesproken…

Het is ontegenzeggelijk: in haar tijd als politica heeft Sylvana Simons veel drek, scheldpartijen en verwensingen over zich heen gekregen. Waar het vandaan komt? Haat voor vrouwelijke politici, zegt ze zelf. En daar mocht ze gisterenavond over praten in Bar Laat, aan de talkshowtafel van Sophie Hilbrand, die overigens een ongelóóflijk slechte avond had.
VI-fragmentjes
Sophie had twee keer een soort black-out. De ene keer liet ze de show acht (!) seconden lang stilvallen terwijl ze door haar papieren zat te bladeren, en toen dat even later opnieuw dreigde te gebeuren, schoot Sylvana te hulp door de stilte vol te praten. Vrij gênant: mogelijk voelt ze stress omdat haar kijkcijfers veel lager zijn dan die van co-host Jeroen Pauw.
Hoe dan ook: Sylvana kreeg uitgebreid de ruimte om te klagen over al het gescheld aan haar adres, en Sophie voedde dat gretig met fragmentjes van onder meer Johan Derksen die tekeergaat (‘zo trots als een aapje’, ‘dat vervelende zelfingenomen kreng’) en Wilfred Genee die haar tijdens een interview adviseert om vooral ‘warm en aardig’ te zijn.
Onderdrukking
Wat Johan en Wilfred hier aan het doen zijn, heeft volgens Sylvana te maken met het ‘onderdrukken’ van vrouwen. Heftig, vindt ook gastvrouw Sophie. Zij zegt: “We weten het wel, maar als je dat dan allemaal zo weer op een rijtje zet, dan denk je: holy moly, wat gebeurt er allemaal?”
Sylvana: “Het is bijna bizar hoe normaal het voor mij intussen is. Dit is natuurlijk jarenlang gaande. Ik moet vooral zeggen: gaande geweest, want het is nu een stuk rustiger. En tegelijkertijd wordt het nooit normaal en wil ik het ook nooit normaal gaan vinden.”
Slachtoffer
Het is voor Sylvana heel evident dat zij het slachtoffer is. “Er is in Nederland heel erg een tendens dat als je ergens oprecht slachtoffer van bent, dat je dat slachtofferschap niet mag claimen, want dan zeggen ze: ‘Schiet niet zo in de slachtofferrol.’ Het wegwuiven van zaken die we echt meemaken en beleven is heel makkelijk.”
Maar waarom gaat het niet over de momenten waarop Sylvana zelf de dader is? Hoe walgelijk was het dat zij op de dag van het overlijden van Ron Brandsteder zo tegen haar oud-collega tekeerging? Een ‘zelfingenomen klootzak‘, noemde ze hem. Het leidde vanzelfsprekend tot een storm van kritiek. Maar Sophie? Die laat het heel handig onbesproken…
Fragment
De klagende Sylvana: