Mieke – M’n Engelbewaarder (Originele Versie – 1976)

Duizenden Strepen, Duizenden Bomen

Duizenden strepen, duizenden bomen, ik ben in mijn gedachten en ik ben aan het dromen. Ik zit in mijn auto en voel me bevrijd. Het lijkt wel alsof mijn leven nu helemaal van mij is. Ik heb alle tijd, zonder zorgen, en voor even hoef ik nergens aan te denken. Ik stop even bij het tankstation, terwijl de flitsende lampen en het geluid van de motor me omgeven. Toch voel ik een waarschuwende hand in mijn hoofd, alsof iets me probeert te zeggen.

Ik rij, en ik besef ineens iets. Ik weet nu zeker dat er zoiets bestaat als een engel als beschermer. Je kunt hem niet zien, maar je voelt het, zoals hij zachtjes tegen je zegt, “Kijk uit.” Ik weet het nu zeker, omdat ik zelf al eens door zo’n engel geleid ben, zelfs als ik kilometers heb gereden, helemaal op mijn eigen.

Op een gegeven moment zie ik het dak van mijn huis in de verte, en ik voel de vermoeidheid van de reis. Toch rij ik door, want ik weet dat er altijd een beschermengel is die over me waakt, zelfs als ik bijna op mijn bestemming ben. Dan zie ik bloemen aan de kant van de weg, en ik kan mijn moeder naast me voelen, haar ogen als een waarschuwing, alsof ze wil zeggen, “Let goed op en rij voorzichtig verder.”

Ik weet nu zeker dat er een engel bestaat die over me waakt. Je kunt hem niet zien, maar je voelt zijn aanwezigheid zachtjes tegen je aan. Ik weet het nu ook, die engel leidt me door alles heen, en ik heb het zelf ervaren. Zelfs als ik door moeilijke tijden heen ging, weet ik dat die beschermengel er altijd is, als een stille kracht, die ervoor zorgt dat ik veilig thuis kom.