Matthijs over emotioneel afscheid van Eva: ‘Er valt een last van mijn schouders’

Twee maanden na het overlijden van Eva Hermans-Kroot stond Tim Hofman stil bij haar leven in een bijzondere uitzending van Over Mijn Lijk. Eva, die jarenlang gevolgd werd door het programma, overleed op 30 november aan de gevolgen van longkanker. De uitzending liet haar laatste gesprek met Hofman zien en gaf ruimte aan haar man Matthijs en zus Anne om hun gevoelens te delen. De impact van haar leven en de leegte die ze achterlaat, werd pijnlijk voelbaar.

Op de dag voor haar overlijden bezocht Tim Hofman Eva en Matthijs voor een laatste interview. In dat emotionele moment besefte Eva hoe waardevol haar tijd was geweest, ondanks haar ziekte. ,,Je kan het misschien niet geloven, maar ik heb door mijn kanker echt wel leuke dingen meegemaakt. Misschien wel leuker dan de gemiddelde mens.” Die woorden laten zien hoe ze tot het einde toe haar situatie met een positieve blik benaderde.

Eva’s leven werd getekend door bijzondere momenten. Ze trouwde met haar grote liefde Matthijs, bereikte een groot publiek via Instagram en straalde in oktober vorig jaar op het Televizier-Ring-Gala. Daarnaast schreef ze een boek over haar ervaringen met de ziekte, Longeneeslijk, waarin ze openhartig vertelde over haar strijd en hoe ze met haar diagnose omging. Haar verhaal raakte velen, en haar openheid bood herkenning en troost aan lotgenoten en hun naasten.

Het ondraaglijke gemis

Zes weken na Eva’s overlijden ontmoette Hofman haar man Matthijs en zus Anne opnieuw in het gedenkbos. Daar spraken ze over de leegte die haar dood heeft achtergelaten. Matthijs worstelt met het verlies. ,,Ik mis haar gewoon heel erg. Het is lastig om het leven weer op te pakken zonder haar.” Elke dag wordt hij geconfronteerd met haar afwezigheid en de stilte die dat met zich meebrengt.

Ook Anne heeft het moeilijk. De band met haar zus was hecht en ze deelden hun dagelijks leven met elkaar. ,,Er zijn van die halve seconden waarin je even vergeet dat ze er niet meer is. Dan denk ik: ‘even snel Eva appen’, maar dat gaat niet.” Het besef dat die gesprekken voorgoed voorbij zijn, maakt het gemis ondraaglijk. ,,Dan voel je echt de pijn in je hart.” Haar woorden illustreren de rauwe realiteit van rouw, waarbij het dagelijks leven gevuld blijft met momenten die Eva’s afwezigheid des te schrijnender maken.

Laatste momenten van Eva

Volgens Matthijs waren de laatste momenten van Eva intens en hartverscheurend. Haar gezondheid ging snel achteruit, en de huisarts stelde een slaapmiddel voor om haar rust te geven. Maar Eva wilde haar laatste avond doorbrengen met Matthijs, wakker of niet. ,,Die laatste avond sliep ze alleen maar. Ik ben gewoon tegen haar aangekropen.” De ochtend erna werd duidelijk dat haar lichaam het niet meer aankon. ,,Het was op. Mentaal was ze er nog, maar haar lichaam kon niet meer.”

Het afscheid was onvermijdelijk en kwam sneller dan gehoopt. De fysieke strijd eindigde, maar voor haar naasten bleef de pijn en de leegte. De weken voor haar overlijden waren zwaar, met Matthijs als haar toegewijde mantelzorger. Hij zorgde met liefde voor haar, en die rol opgeven bleek achteraf moeilijk. ,,Ik zorgde zo graag voor haar. Dat mis ik nu.”

Een dubbel gevoel na haar overlijden

Hofman vroeg Matthijs of hij, naast het immense verdriet, ook een zekere verlichting voelde nu de onzekerheid en de ziekte voorbij waren. Matthijs antwoordde eerlijk: ,,Eva is uit mijn leven, maar de onzekerheid en de ziekte ook. Ik zou haar voor geen goud willen missen, maar er valt wel een bepaalde druk van mijn schouders. Dat is niet leuk om te zeggen, maar ik merk dat ik nu meer vrijheid heb in wat ik doe.” Zijn woorden tonen de complexe gevoelens die met rouw gepaard gaan: het gemis van een geliefde, maar ook het besef dat het zware zorgen voorbij is.

Voor Anne was het constante angstige vooruitzicht dat haar zus zou overlijden een last die altijd op haar schouders drukte. Nu die angst verdwenen is, blijft er iets anders achter: de realiteit dat Eva er niet meer is. ,,De angst dat ze zou overlijden was altijd aanwezig. Nu is die angst weg, maar het gemis blijft enorm.” Rouw is niet alleen verdriet, maar ook wennen aan een nieuw leven zonder degene die er altijd was.

Eva’s blijvende invloed en levenslessen

Eva heeft niet alleen haar dierbaren geraakt, maar ook een diepe indruk achtergelaten bij Tim Hofman en de vele mensen die haar verhaal volgden. Hofman deelde een bijzonder moment uit hun laatste gesprek, een boodschap die hem altijd bij zal blijven. ,,Op haar sterfbed zei ze tegen me: ‘Je moet in het nu leven’. Ik antwoordde dat ik dat wist. Maar toen gaf ze me een klap op mijn been en wees met haar vinger: ‘Ja, maar je moet het ook dóen.’ Dat moment heeft echt indruk gemaakt.”

Die woorden vatten samen hoe Eva haar leven benaderde: met een bewuste waardering voor het hier en nu. Haar boodschap om het leven ten volle te benutten, blijft hangen. Niet alleen bij Hofman en haar naasten, maar bij iedereen die haar verhaal heeft gevolgd.

Aan het einde van de uitzending vroeg Hofman waar Matthijs en Anne op zouden proosten. Hun antwoord was even krachtig als ontroerend: ,,Kort huilen, lang lachen.”