Johan Derksen clasht snoeihard met Talpa-collega: ´K*tprogramma´

Johan Derksen heeft in zijn podcast Groeten uit Grolloo fel uitgehaald naar Dyantha Brooks, de presentatrice van het geflopte programma De Volgers op SBS 6. Volgens Derksen stelt Brooks zich veel te volgzaam op en laat ze zich te gemakkelijk inzetten voor flutsformaten, zoals de realityshow waarin influencers streden om wie de langste volger had of wie het meeste huisdier kon tonen. Dit programma werd al na één aflevering van de buis gehaald, maar Derksen heeft zijn mening niet onder stoelen of banken gestoken.

Het debacle van De Volgers

De show De Volgers werd snel van de buis gehaald, wat voor veel kritiek zorgde. Het programma ging over influencers die in onzinnige uitdagingen streden om “de langste volger” of “de meeste huisdieren” te tonen. Het werd algemeen gezien als een flutprogramma, zonder inhoud en weinig diepgang. Zelfs mensen die de show niet hadden gezien, konden het niet helpen te lachen om het mislukte format.

Johan Derksen zelf gaf aan het programma niet te hebben gekeken, maar zijn mening was al snel gevormd. “Zo snel van de buis gehaald, dat is dodelijk voor een tv-programma,” zei hij. Hij gaf echter wel toe dat Dyantha Brooks het goed had opgelost door zichzelf weer op tv te presenteren, met een flinke dosis zelfspot. Toch vond hij dat Brooks niet geheel onschuldig was aan de situatie.

De schuld van de programmamakers

Hoewel Derksen Dyantha niet de volledige schuld gaf van het mislukte programma, vond hij wel dat ze zich veel te gemakkelijk had laten gebruiken. Volgens hem was het de schuld van de programmamakers van Talpa, die een dergelijk “kutformat” hadden bedacht en Dyantha erin hadden gezet. “Ze realiseren zich niet dat ze de carrière van zo’n meisje ernstig beschadigen,” zei Derksen. Hij benadrukte dat Dyantha geen schuld had aan het concept van het programma, maar dat ze zich wel had moeten afvragen of ze hierin wilde stappen.

Derksen wees erop dat iedereen in de tv-wereld graag een eigen programma wil hebben en daardoor niet kritisch genoeg is over de inhoud van dat programma. Dit had ook voor Dyantha kunnen gelden, maar de presentatrice had volgens Johan beter moeten nadenken over de keuze om het programma te presenteren.

Vergelijking met Leonie ter Braak

Om zijn punt te maken, trok Derksen een parallel met Leonie ter Braak, een voormalige collega bij RTL die later bij een ander tv-netwerk werkte. Leonie werd volgens Derksen ook “opgezadeld” met een programma dat haar carrière geen goed deed. In dit geval ging het om een programma waarin deelnemers ballonnen moesten opblazen om er een hondje van te maken. Derksen vindt het belachelijk dat zo’n format überhaupt bedacht werd, maar hij vindt het nog erger dat Leonie ermee instemde om het te presenteren.

Derksen is van mening dat tv-sterren te vaak verslaafd raken aan tv en daardoor moeilijk in staat zijn om keuzes te maken die in hun eigen belang zijn. “Als je eenmaal op tv bent, wil je niet meer weg, en dat kan een gevaarlijk patroon worden,” voegde hij eraan toe. Dit zou voor zowel Leonie als Dyantha het geval zijn.

Kritisch zijn en durven weigeren

Wat Derksen eigenlijk wil zeggen, is dat presentatoren kritischer moeten zijn op de programma’s waarvoor ze kiezen. Volgens hem zouden ze meer moeten durven weigeren, zelfs als het betekent dat ze tijdelijk uit de schijnwerpers verdwijnen. Hij gaf als voorbeeld hoe hij zelf zou reageren als John de Mol hem een programma voorstelt waarvan hij vindt dat het zijn imago zou schaden. “Dan doe ik het toch niet,” zei Derksen.

Derksen vindt het belangrijk om jezelf niet te laten gebruiken voor programma’s die je geloofwaardigheid kunnen schaden, zelfs als ze lucratief zijn. Het gaat er volgens hem om dat presentatoren hun integriteit bewaren en zich niet te makkelijk inlaten met alles wat hen wordt voorgesteld.

Conclusie: Dyantha en de tv-wereld

Johan Derksen’s kritiek op Dyantha Brooks komt neer op de boodschap dat tv-persoonlijkheden niet zomaar moeten instemmen met programma’s, vooral als het om minderwaardige formats gaat. In plaats van blindelings mee te werken aan alles wat hen wordt voorgeschoteld, zouden ze meer moeten denken aan hun eigen carrière en imago. Derksen waarschuwt dat tv-sterren snel kunnen vervallen in een patroon van “verslaving” aan de schijnwerpers, wat hen kan dwingen om keuzes te maken die ze anders misschien niet zouden maken.

Dyantha Brooks lijkt in deze situatie een voorbeeld van iemand die de tv-industrie niet durft te weigeren, zelfs als dat betekent dat ze in een programma belandt dat haar carrière schade kan berokkenen. De vraag blijft of ze, net als Leonie ter Braak, haar kansen in de toekomst zal moeten heroverwegen, of dat ze zich blijft richten op het presenteren van programma’s die meer inhoud hebben.