Axel vindt dat alles te gemakkelijk is, terwijl Jordy alles zonder moeite krijgt
Jordy heeft deze week een vrijstelling binnengehaald en Jane heeft een nominatiepin gescoord na afloop van het schatkistspel. Uiteraard wordt er in het huis flink over dit nieuws gekletst. Gisteravond hielden Jane en Axel de wacht bij de glijbaan, en al gauw ging het over het spel…
Met een kopje thee proosten ze samen. “Op dat je maar niet naar huis hoeft,” zegt Axel. “Ik kom vast wel naast je zitten,” voegt hij er grinnikend aan toe. “Wat een chaos. Laten we hopen dat we allebei blijven, want we moeten hier meer spanning brengen.” “Dat kan zo gefixt worden,” antwoordt Jane, “maar het huis kan het niet aan.” “Wat een dag,” zegt Axel. “Je envelopje gewoon leeg, niet te geloven.” “Ja,” zegt Jane, “ongelooflijk. Wat er ook gebeurt, ik leg me erbij neer.” “Begrijp ik,” zegt Axel, “maar ga niet weg, hoor. Straks zit ik hier alleen met hen.” “Dat mag niet gebeuren,” antwoordt Jane, “ik blijf wel.”
“Het enige grappige is dat hun gamechangers totaal nutteloos zijn,” gaat Axel verder. “Ja,” zegt Jane, “dat is toch goed? Dat was ook wel de bedoeling, dat die gamechangers niets opleveren. Alleen hadden we niet gedacht dat wij samen op de bank zouden eindigen, maar het lijkt er steeds meer op.” “Klopt,” zegt Axel, “Big Brother had vast niet verwacht dat ik maar 1 euro zou inzetten. Ze hoopten dat ik veel zou riskeren, zodat mijn rekening ook wat slonk. Dat is mislukt, en nu hoop ik dat ik niet naar huis moet. Anders was het allemaal voor niets.”
Axel vindt het maar al te makkelijk. “Jordy kreeg het door de kijkers zo in zijn schoot geworpen. Maar dat hij in elke envelop mocht kijken en de hoogste mocht pakken, dat vind ik te simpel, sorry. Als ik dit thuis zou zien, zou ik denken dat er wordt gesjoemeld. Een soort valsspelen.” Jane vindt het een kwestie van omgang. “Als het andersom was, zou het huis te klein zijn. Maar ik kan er wel mee dealen,” benadrukt Axel. “Ik hoop alleen dat er volgende week iets komt waarbij je je geld echt nodig hebt. Maar het is ook wel komisch, wat heb je eraan? Niets.” “Precies,” zegt Jane, “die enveloppen waren toch voor ons bedoeld. Ze hebben er nu niets meer aan.” “Ik was toch wel genomineerd, denk ik,” zegt Axel. “Waarschijnlijk,” antwoordt Jane. “Ik hoop dat Pootje en Sharice een beetje bijdraaien,” zegt Axel. Jane snapt er ook niets van.
