Tranen, Kritiek en Drama: Emma Kok’s Shock Moment in Stars on Stage!
Ze zong de sterren van de hemel, bracht jurylid Berget Lewis tot tranen en kreeg een staande ovatie van zowel publiek als jury. Toch viel één aspect van Emma Koks optreden bij sommige kijkers minder goed in de smaak.
In de aflevering van zaterdagavond zong ze Het leven is van mij uit de musical Elisabeth, een nummer dat in 1992 Pia Douwes’ grote doorbraak betekende.
Hele dag out
Emma Kok (17) verscheen zaterdagavond als laatste deelnemer op het Stars on Stage-podium. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Emma kampte op de dag van de opnames met een flinke terugslag. De zangeres, die lijdt aan gastroparese (een chronische maagverlamming), had net een reis naar Bahrein achter de rug toen ze werd getroffen door een maag- en darminfectie. Op Instagram schreef ze: ‘Twee dagen voor de opnames was ik nog in Bahrein en daar heb ik een maag- en darmbacteriële infectie opgelopen. Voor mij was dit nog tien keer heftiger in verband met mijn ziekte, maar ook omdat ik sinds baby’tje niet meer kan overgeven.’
Chronische aandoening
Toch stond ze zaterdagavond gewoon op het podium. Als laatste deelnemer zong ze het intense nummer vol overgave. ‘Ik zou het dan zingen over mijn ziekte, mijn chronische aandoening en over de pompen die ik heb’, had ze vooraf verteld. De zangeres moet namelijk 22 uur per dag aan een pomp zitten waarmee ze sondevoeding krijgt.
Jury vecht tegen tranen
De jury kon haar emoties nauwelijks de baas. Albert Verlinde noemde het een ‘waarlijk keizerlijke prestatie’, en Berget Lewis kreeg kippenvel van haar vertolking: ‘Je hebt me helemaal meegesleept in het verhaal.’ Emma kreeg van alle juryleden vijf sterren en gaat overtuigend door naar de volgende ronde.
Publiek onder de indruk, en toch verdeeld
Ook op X (voorheen Twitter) regende het reacties. ‘WAUW, Emma’, en ‘Complimenten voor de tekstbeleving van Emma vanavond, haar beste tot nu toe! Dit nummer VOELDE je!’ Maar niet iedereen was onverdeeld enthousiast. Sommige kijkers vinden het jammer dat Emma keer op keer een zuiver zangnummer krijgt: ‘We weten dat Emma kan zingen. Nu nog de dans. Maar die krijgt ze niet.’ Anderen stellen dat de opdracht voor haar eenvoudiger is dan voor medekandidaten: ‘Toch oneerlijk voor de rest dat Emma weer een echt zangnummer zonder dans of acteerwerk krijgt.’. Een ander sluit zich daarbij aan: ‘Laat Emma eens een keer wat doen wat heel moeilijk voor haar is. Dit kan ze gewoon als de beste.’
