In oktober volgt slecht nieuws: de kanker is verspreid naar zijn lies, longen en lever. Er is nog een sprankje hoop in de vorm van immunotherapie, maar Aries lichaam verdraagt de behandeling niet. Zijn leverwaarden schieten omhoog en de therapie moet worden afgebroken. Hij leeft dan maandenlang tussen hoop en vrees, tot op 18 februari de telefoon gaat. Een anoniem nummer. Zijn hart bonkt in zijn keel. Hij weet wat dit betekent.

Het is het Erasmus MC met de uitslag. De uitzaaiingen zijn niet een beetje gegroeid, maar enorm. Ook zijn milt is aangetast. Er is geen enkele behandeling meer die zin heeft, zegt de arts. Arie heeft nog maar een paar maanden, misschien een half jaar. De grond lijkt onder hem vandaan te verdwijnen. ,,Maar ik stond nog steeds. Mijn lichaam was zwaar, maar ik ademde nog”, memoreert hij later via Stamps, een app voor ernstig zieken mensen.

De weken die volgen, zijn loodzwaar. Arie en zijn vrouw Angelina slapen nauwelijks. De nachten worden gevuld met koorts, beven, krampen en pijnscheuten. Zijn lichaam geeft beetje bij beetje op. Hij neemt afscheid van vrienden, maar het kost hem onvoorstelbaar veel energie en verdriet. ,,Het gaat niet langer meer”, vertelt Angelina.

Samen plannen ze zijn uitvaart. Arie wil alles zelf regelen: de locatie, de kist, de muziek, zelfs de zakdoekjes bij de koffie. Dit is zijn laatste reis, en hij bepaalt de route. ,,Maar het is onmenselijk zwaar. Alles gaat zo snel”, verzucht zijn vrouw.

Dan, begin dit jaar, krijgt Arie een uitnodiging om een uitzending van Miljoenenjacht bij te wonen, terwijl hij eigenlijk geen fan is van spelshows. De ironie ontgaat hem niet: kans maken op miljoenen terwijl je tijd opraakt. ,,Als je aan de laatste afslag bezig bent zoals ik, dan kijk je niet meer ver vooruit”, vertelt hij daar nu strijdbaar over. ,,Want wat moet ik met een prijs, in mijn geval?” En dus wil Arie ‘gewoon een leuke dag meemaken’ met zijn grote vriend Niels, een jongen met een hart van goud en een flinke dosis humor.

De dag voor de opnames, die afgelopen dinsdag plaatsvinden, slikt Arie extra pijnstillers. Ook op de dag zelf heeft hij een ‘pretpakket’ aan medicatie klaarliggen. Angelina loopt met een vreemd gevoel rond. Het zou haar niet verbazen als er iets bijzonders gebeurt. En dan gebeurt in de studio inderdaad het ondenkbare: de stoel waarop Arie zit, wint een compleet verzorgde reis naar Costa Rica. Bizar, zegt Angelina.

Een miljoen kijkers zien hoe Arie na de bekendmaking stilletjes de tranen uit zijn ogen veegt. Linda de Mol probeert de uitzending voort te zetten, maar is zichtbaar aangeslagen. ,,Ik voelde geen verdriet of wat dan ook”, zegt Arie over het moment dat hij de prijs won. ,,Het is nu eenmaal de realiteit dat ik die reis niet meer kan maken, dus waarom zou ik dan daarom nog verdrietig of wat dan ook zijn? Nu krijg ik een geldbedrag en daarvan kan ik een donatie doen aan Stichting Melanoom, die ik een heel warm hart toedraag.”

Arie heeft de uitzending gezien in het bijzijn van Niels, zijn ouders Piet en Margot en Angelina. ,,Ik ben tevreden over hoe ik het heb verteld aan Linda”, zegt Arie. ,,Zij is een superaardige vrouw. Tijdens de opname kwam ze in een break direct naar mij toe. Ze was er nog ontdaan van en zei dat het haar speet, maar dat ze er echt niets van wist. Van haar kwam het idee om de reis om te zetten tot een geldbedrag. Ze vroeg of ik dat zou willen. Maar ze moest hiervoor eerst met de hoge bazen overleggen.”

Na de uitzending is Arie overladen met berichten. ,,Wát een mailtjes, appjes en berichten via welke weg dan ook. En alleen maar positieve!”

Ondanks al het verdriet blijft Arie wie hij is: een man met een missie. Zijn verhaal is geen afscheid, maar een waarschuwing. ,,Ik ben het levende bewijs dat dit iedereen kan overkomen”, geeft hij zijn volgers op Stamps mee. ,,Een moedervlek die verandert van kleur, vorm of grootte, een wondje dat niet geneest: dit zijn signalen die je niet mag negeren.”

Huidkanker is volgens Arie een vorm van kanker die de laatste jaren enorm in opmars is. ,,En het komt echt niet alleen door de zon. Ga bij twijfel naar de huisarts. Wacht niet. Stel het niet uit. Een kleine stap kan een wereld van verschil maken.”